Afvelta af ofáti

ÆÆÆÆ  og ÓÓÓ!!!!! Hvaða árátta er það eiginlega hjá manni að þurfa alltaf að klára af diskinum þegar maður fer út að borða. Ég ligg hér afvelta nánast með hljóðum af að troða í mig fullum diski af frábærum mexíkóskum mat í boði Hrefnu systur. Við fórum á nýjan stað sem heitir Tabasco og ég mæli svo sannarlega með honum. Bæði umhverfi, þjónusta og matur hreint út sagt frábært. Þessi veitingastaður er við Ingólfstorg í sama húsi og Victor nema gengið inn í hann Ingólfstorgsmegin. Annars held ég þessi árátta sé arfleifð frá því maður var krakki og átti alltaf að klára af diskinum sem er náttúrulega algjör vitleysa því þá hættir maður að taka mark á því þegar maður er saddur og venur krakkana á að halda áfram eftir að maginn segir stopp. 

Skotta er aftur að breima. Hér læddist einhver fressköttur inn og skvetti smávegis hormónum á ryksuguna frammi á gangi. Þær fósturmæðgur þefuðu af glaðningnum og það var eins og við manninn mælt. Táningurinn umturnaðist og liggur mænandi út um gluggann á milli þess sem hún skríður vælandi um gólfið mér til mikilla leiðinda.

Dönsku sófagestirnir mínir þrír eru komnir aftur og eru búin að koma sér fyrir í bláa herberginu. Ósköp notalegt að hafa þau hérna og það verður víst eldað ofan í mig annað kvöld og að sjálfsögðu vaskað upp líka. Algjör lúxus. Ég sit bara við tölvuna að berja saman einhvern texta og er búin að koma mér upp fínni vinnuaðstöðu hérna í stofunni.